Kategorie opowiadań


Strony


Forum erotyczne





Egzekucja Niewolnic

Siedząc na podwyższeniu przy zachodniej ścianie wewnętrznego dziedzińca domu niewolnic, patrzyłem karcącym wzrokiem na swoje zabawki. Blisko trzydzieścioro młodych kobiet i dziewcząt różnych ras, kultur i religii. Łączyło je jedno. Wszystkie były moją własnością, a ich jedynym zadaniem było zaspokajanie moich wyrafinowanych potrzeb.


Zazwyczaj przymykałem oczy na drobne, wewnętrzne intrygi, jednak morderstwo wymagało przykładnej kary. Gdyby coś podobnego stało się w moim haremie, sprawę załatwiłbym dyskretnie. Winowajczynie udusiłby jedwabnym sznurem zaufany eunuch a pozostałe żony i nałożnice wyciągnęłyby z tego stosowną lekcję. W przypadku zwykłych seksualnych niewolnic kara miała być spektakularna. Nie dość, że doszło do morderstwa, konspiracji to jeszcze pozbawiono mnie sporej przyjemności rozdziewiczenia młodziutkiej Namibijki. Mogłem wiele wybaczyć, ale nie mogłem pozwolić sobie na okazywanie słabości, szczególnie gdy dotyczyło to mojej faworyty.


Na kaźń czekały cztery dziewczyny. Jedna za okazałą skruchę dostąpiła mojej łaski. Odświętnie ubrana siedziała na poduszce u moich stóp. Na podwyższeniu, przywiązana do przypominającego literę 'X' krzyża stała była faworyta. Naga, cudownie piękna. Patrzyła na mnie, licząc na łaskę, gdy pomocnik kata wsunął między jej rozchylone uda dużą miedzianą misę. Trzęsła się, gdy mistrz Bagoas zbliżył się do niej. Skinąłem głową, na znak by zaczynał. Rozciął ją od mostka do wzgórka jednym płynnym ruchem. Gardłowemu wyciu towarzyszył plusk wypadających do misy jelit. Patroszył ją pewnymi ruchami noża, a dwaj pomocnicy sprawnie podwiązywali i przypalali naczynia. Była przytomna, gdy Bagoas skończył ją oprawiać. Poza płucami, sercem i macicą nie pozostawił w niej żadnego organu. Półprzytomna wyła monotonnie, gdy pomocnicy kata wyciągnęli z klatki kolejną dziewczynę.


Drobną blondyneczkę rzucono brzuchem na stół. Przytrzymywana za nogi i dłonie została unieruchomiona przez pomocników kata. Bagoas, nabrawszy w dłoń końskiego sadła, wcisnął je między jej pośladki. Nie bawiąc się w subtelności, rozciągnął palcami odbyt. Wyła, gdy wsunął w nią dłoń po nadgarstek. Zadowolony rzucił coś do pomocników. Drobne dziewczę zostało sprawnie związane. Wyła ze strachu, patrząc, jak kat wsuwa w otwór w posadzce półtorametrowy, stalowy pal. Lśniący, gruby jak jej przedramię. Obła końcówka miała za zadanie rozsuwać wnętrzności, nie uszkadzając ich, gdy pod własnym ciężarem będzie się na niego nabijać. Sprawnie podniesiona przez pomocników została osadzona na palu. Bagoas starannie kierował jej ciałem, by pal, nie uszkadzając niczego poza odbytnicą, wsunął się w nią na czterdzieści centymetrów. Krzyczała przez cały czas. Na znak Bagoasa jeden z pomocników rozciął więzy na stopach. Dziko wierzgając z bólu, powodowała, że pal centymetr za centymetrem pogrążał się w jej ciele. Osłabła, gdy zagłębił się na metr w jej ciele. Wciąż krzyczała, gdy wyciągnięto z klatki ostatnią penitentkę.


Z żalem patrzyłem na piękną Persyjkę. Pełne krzywizn ciało Firuzeh, obfite piersi i ciasny odbyt sprawiły mi nie raz wiele rozkoszy. Cóż, nie miało to teraz znaczenia. Zwłaszcza że publicznie wykrzyczał podczas procesu, że wolałaby dać się zerżnąć koniowi niż żałować swoich czynów. Postanowiłem spełnić jej życzenie. Przywiązana do drewnianego kozła głośno krzyczała, gdy Bagoas z pomocnikiem brutalnie rozciągali jej odbyt. Kolejnych czterech z trudem trzymało na uwięzi Ifrita. Ten zdobyczny, potężny ogier bojowy był moim utrapieniem. Krnąbrny, nieposłuszny, gwałtowny i złośliwy. Trzymałem go tylko na rozpłód. Pobudzony przez dwie wystraszone niewolnice miał potężną erekcję. Pal, na którym wciąż podrygiwała jedna z niewolnic, miał mniejszą średnicę niż jego kutas. Naprowadzony nad Firuzeh wbił się w nią brutalnie. Metrowy kutas o średnicy męskiego ramienia musiał rozerwać jej wnętrzności. Bulgotliwemu wyciu kobiety towarzyszyły konwulsje. Ifrit kopulował z nią potężnymi pchnięciami aż do wytrysku. Gdy wysunął członek, z Firuzeh wypłynęła rzeka zmieszanego z krwią nasienia. Przez rozerwany zwieracz wypadł odbyt. Dwoje pomocników kata ustawiło za Firuzeh drewniany kołowrót. Bagoas sprawnym ruchem noża wyciął jej odbyt. Szarpiąc, wyciągnął jelito, po czym przybił gwoździem do kołowrotu. Obracając korbą, nawijał jej wnętrzności na walec. Towarzyszyło temu przeraźliwe, gardłowe wycie torturowanej. Na dany znak przecięto jej więzy i przypalono pośladki. Zerwała się do biegu, wyrywając z siebie jelita. Kilka obserwujących jej przedśmiertny bieg dziewcząt zemdlało. Docucone przez eunuchów patrzyły, jak kona ze stopami zaplątanymi we własne jelita.


Czas było kończyć ten spektakl. Skinąłem na kata. Ukłoniwszy się, podszedł do wypatroszonej niewolnicy. Cęgami zgniótł jej jajniki, po czym wyrwał macicę. Konając z upływu krwi, wyła coraz ciszej. By przyspieszyć śmierć nabitej na pal, dwoje pomocników kata uwiesiło się na jej stopach. Bagoas umiejętnie przytrzymał jej ciało tak, by pal wyszedł przez usta. Konwulsyjnie podrygując, udusiła się własną krwią. Wskazałem siedzącej u mych stóp czwartej skazanej poduchę, którą na środku dziedzińca ułożył kat. Zanim uklękła na niej, podziękowała za łaskę szybkiej śmierci. Patrzyła mi w oczy, gdy Bagoas ściął ją mieczem.


Przerażone dziewczęta pod eskortą wróciły do swoich pokoi. Służba i pomocnicy kata sprzątali dziedziniec. Za murami domu niewolnic żołnierze eskorty zabawiali się z kilkoma służkami straconych dziewcząt. Gdy byłem gotowy do powrotu, kapitan gwardii wydał rozkaz. Żołnierze sprawnie tworzyli kolumnę. Dostrzegłem, jak ostatni w kolejce po wdzięki czarnoskórych niewolnic podnoszą się spomiędzy ich ud. Popędzający żołnierzy zastępca dowódcy, wypełniając mój rozkaz, oszczędnymi sztychami miecza przebijał skazane za winy swoich pań dziewczęta.


Pozwoliłem, by pogłoski o kaźni dotarły do mojego haremu. Nawet najbardziej kapryśne do tej pory żony nagle na wyścigi starały się zadowolić moje najwymyślniejsze zachcianki. Gdy po dwóch tygodniach wróciłem do domu niewolnic, nowo mianowana faworyta zadbała, bym na długo zapamiętał jak oddane, sprawne i wymyślne w dawaniu rozkoszy potrafią być moje niewolnice.




Podoba się opowiadanie? Podziel się z innymi!





Andrzej

A


Komentarze

Agnieszka28/05/2016 Odpowiedz

Muszę przyznać Andrzej, że jesteś... obrzydliwy.Kiedyś kopiowaleś Dagmarę, slabo, bo słabo...szczególnie rozbuchany wstęp i środek opowiadania, po czym, za pewne w związku z brakiem pomysłu na finał rzucales pare ogolnikow i stawiałes kropkę. Poziom spadł na bruk.

Kamil2/06/2016 Odpowiedz

Niezłe. Wstyd przyznać, ale podnieciłem się mimo drastycznych opisów.A może właśnie z ich powodu?

Bluep18/06/2016 Odpowiedz

Straszne. Brak slow.


Twój komentarz






Najczęsciej czytane we wszystkich kategoriach