Kategorie opowiadań


Strony


Forum erotyczne





Skrzywdzona cz.1

Julka miała wtedy 14 lat. Każdego dnia bała się wracać do domu. Gdy większość dzieciaków nie mogła się doczekać ostatniego dzwonka zwiastującego koniec lekcji - ona truchlała. Zapisana była na wszystkie możliwie zajęcia dodatkowe, szczególnie lubiła te, które kończyły się późnym popołudniem czy wieczorem. 

Niestety momentu, w którym trzeba będzie wrócić do domu nie można było odkładać w nieskończoność. Nie wchodziły również w grę wycieczki z koleżankami do centrów handlowych czy kina. Julka miała Ojca. Ojca tyrana.

To była jedna z tych rodzin, którym długie lata zajmuje zrozumienie, że tak nie musi być. Dziewczyna wzrastała wśród przemocy, zarówno tej fizycznej czy psychicznej. Matka wciąż mówiła, że tak ma być. Julka nie znała innego świata. Bała się bólu, krzyków, ale jeszcze bardziej bała się komuś o tym powiedzieć.

Tego popołudnia, gdy wróciła do domu nic nie wskazywało, że stanie się coś innego niż zwykle. Julka szybko weszła do swojego pokoju, zamknęła drzwi i zaczęła odrabiać zadane lekcje. Nie było tego dużo, więc niedługo zajęła się lekturą jakiejś grubej książki, którą wypożyczyła kilka dni wcześniej w szkolnej bibliotece. 

Po jakimś czasie, nie wiadomo jakim, bo Julka podczas lektury często traciła poczucie upływającego czasu ktoś mocno trzasnął drzwiami wejściowymi do ich domu. Julka rzuciła okiem na okno - zapadał zmrok. Musiała być już 20.00, może później. Trochę to dziewczynkę zaniepokoiło, bo nie zauważyła powrotu młodszej siostry i matki.

- Może gdzieś razem poszły - pomyślała odrzucając zmartwienia. 

Osobą trzaskającą drzwiami był Jej ojciec. Zamarła, gdy sobie to uświadomiła. Jej siniaki jeszcze były całkiem świeże. Dziewczynka starała się z całych sił opracować strategię, dzięki której uda Jej się sprawić, że ojciec się nie rozgniewa. Postanowiła przygotować dla niego kolację.

- Tato, czy zrobić Ci kolację? - zapytała niepewnie.

- Nie, nie dziś Księżniczko. - odpowiedział.

Ojciec nigdy nie nazywał Julki księżniczką. Nie wiedziała co ma o tym myśleć. Zamiast się ucieszyć po raz kolejny struchlała. Wróciła do pokoju, żeby nie narażać się ojcu. Wierzyła, że jeśli zniknie mu z oczu będzie bezpieczna. Zazwyczaj to działało, tego wieczoru niestety nie.

- Julia, przynieś mi kolację do pokoju!

- Tato, na pewno? Przed chwilą nie chciałeś.

- Nie dyskutuj, czekam.

Dziewczynka poszła do kuchni, zrobiła kanapki dla ojca i przyniosła mu wraz z ciepłą herbatą. Już chciała odejść w stronę pokoju, ale ojciec chwycił ją mocno za rękę.

- Nie dziś Księżniczko, dziś mi nie uciekniesz. - syknął

Zabrzmiało to naprawdę przerażająco, ale Julka wiedziała, że wyrywanie się i krzyki nie mają najmniejszego sensu. Mieszkali w budynku oddalonym od pozostałych, sąsiedzi nigdy nic nie słyszeli. Dziewczynka już nie raz doświadczyła gniewu ojca, nie chciała, żeby to się powtarzało. Bała się.

I rzeczywiście - było czego się bać. Tego wieczoru Julka została brutalnie zgwałcona przez własnego ojca. 

Kiedy się ocknęła jego nie było już w domu, w kącie pokoju leżało zwinięte, zakrwawione prześcieradło, a ona leżała zwinięta w kłębek na podłodze. Długo walczyła ze sobą, żeby otworzyć oczy. Bała się tego co zobaczy, bardzo bolał ją brzuch. Przed oczami pojawiały jej się obrazy tego, co jeszcze niedawno z nią się działo. Wciąż czuła okropny zapach alkoholu oraz miała wrażenie, że ojciec wciąż wykonuje brutalne pchnięcia w jej wnętrzu. Cała się trzęsła. Nie wiedziała co robić. 

Matki i siostry nadal nie było w domu. Dziewczyna zmobilizowała wszystkie siły, żeby na czworaka dostać się do łazienki. Chciała z siebie zmyć ohydny brud, który czuła. Krew wymieszana ze spermą, piwem... Miała ochotę zwymiotować, ale bała się naprężyć mięśni brzucha i chyba tylko to powstrzymywało wymioty.

Po jakimś czasie udało jej się wreszcie stanąć na nogi, mocno podtrzymywała się o umywalkę. Woda odkręcona najmocniej jak to możliwe lała się już jakiś czas. Dziewczynka próbowała się podmyć. Nadal mocno krwawiła. Pod umywalką znalazła zapas podpasek, liczyła, że sobie z tym wszystkim poradzą, natomiast trzy pierwsze wypełniły się krwią jedna po drugiej. Zakładając czwartą dziewczynka postanowiła uciekać do pokoju. Kawałkami papieru wytarła plamy krwi w łazience, ostatni raz rzuciła okiem na stan łazienki - nie było źle, stwierdziła. Posprzątałam.

Ostatkiem sił doszła do łóżka, nie przebierała się. Od razu zasnęła. 
Gdy się przebudziła słońce było już ponad horyzontem, świeciło radośnie, jakby nic nigdy nie zaszło.
Dziewczynka bała się poruszyć. Spodziewała się bólu, ale okazało się, że nie bolało jej tak bardzo, jak przypuszczała. Zdecydowała, że przebierze się i... wyjdzie do szkoły.

W szkole bardzo trudno było jej się skupić na zajęciach, starała się nie dać po sobie poznać, że coś nie gra. Wciąż przez głowę przelatywały jej wspomnienia nocy. Bardzo chciała powiedzieć o tym jej przyjaciółce - Karolinie, ale akurat tego dnia Karoliny nie było w szkole. 

Gwałt udało się ukrywać aż do lekcji WFu. Julka przebrała się w sportowy strój, ale niestety ból powrócił. Dziewczyna nie miała sił, by wyjść z damskiej przebieralni. Wszystkie dziewczyny czekały już na rozpoczęcie zajęć. Nauczycielka przeczytała listę uczennic. Brakowało nie tylko Karoliny. Koleżanki z klasy powiedziały, że Julka w szatni jeszcze była, więc musi być tam nadal.

- Krzysiek, sprawdzisz to? - zwróciła się nauczycielka do WFisty, który akurat miał wolną lekcję.

- Pewnie, zaraz wracamy. - odpowiedział jej radośnie.

Nauczyciel Krzysiek zastał Julkę siedząca przy ścianie przebieralni. Dziewczyna nie miała już sił udawać.

- Hej, Jula, coś się stało? - zapytał Krzysiek

- Nie. - burknęła dziewczyna, ale miała nadzieję, że nauczyciel nie ustąpi i, że będzie chciał pociągnąć temat dalej

- Julia, czy coś się stało? - powtórzył spokojnie

- Nie chcę o tym rozmawiać. - Julka sama nie wierzyła, że to mówi. Chciała powiedzieć całą prawdę, a jej usta wypowiadały zupełnie coś innego niż oczekiwała.

- Rozumiem. - odpowiedział. - Posiedzę więc z Tobą, dobrze?

Nauczyciel oparł się o ścianę, przy której siedziała dziewczyna. Usiadł obok niej i milczał.

- Może jednak moglibyśmy porozmawiać? - zagadnął po jakimś czasie.

- Tak, proszę Pana. Ja już dłużej nie mogę udawać, boję się. Boję. Boję się. Boję! - ostatnie słowo prawie krzyknęła.

- Czy ktoś Cię skrzywdził? - zapytał. 
Pytanie pozostało bez odpowiedzi.

- Czy ktoś Cię skrzywdził? - kolejne pytanie padło po kilku minutach milczenia.

- Nie chcę, boję się. Bardzo się boję. - dziewczyna mocno się trzęsła.

- Hej, przy mnie jesteś bezpieczna, rozumiesz? - nauczyciel patrzył jej prosto w oczy, mówił ciepłym głosem i był naprawdę spokojny i zdecydowany. - Możesz mi zaufać.  Czy ktoś Cię skrzywdził?

- Bardzo boli mnie brzuch.

- Rozumiem, pokaż proszę, gdzie Cię boli.

Julka spojrzała w dół. 

- Dół brzucha - powiedziała.

- Chcesz iść do Pani Pielęgniarki? - zapytał spokojnie.

- Nie, o nie, NIE. Nie chcę. 

- Dobrze, już dobrze. Nie denerwuj się, nie zrobimy niczego, czego nie chcesz. Już dobrze. - starał się uspokoić dziewczynę.

Julce zrobiło się słabo, gdy poczuła, że kolejna spora porcja krwi wypłynęła z jej cipki. Świat zawirował i nagle wszystko zniknęło. Kiedy się ocknęła nauczyciel trzymał jej nogi na swoim kolanie, tak, jak uczono podczas kursu udzielania pierwszej pomocy. Krzysiek już w tym momencie wiedział więcej niż Julka chciała mu powiedzieć. Krew, która przelała sie już przez podpaskę i strój sportowy dziewczyny pojawiła się na podłodze. Nauczyciel widział to, wiedział skąd pochodzi krew, widać ją było wyraźnie na szarych spodniach do ćwiczeń.

- Przepraszam, nie chciałam. Mam mocny okres, pójdę wymienić. Podpaskę. Przepraszam, nie chciałam. - próbowała wybrnąć z sytuacji dziewczyna.

- Nie młoda, idę po kogoś. Ty jesteś naprawdę chora.

- Nie rób tego. Krzysiek, nie! - Julka odezwała się do nauczyciela "na ty", co bardzo ją zdziwiło, ale nie dało się już cofnąć słów.

- Julciu, Ciebie musi zobaczyć lekarz. Kto Ci to zrobił? Ktoś ze szkoły?

- Nie, nie pozwalam. Przejdzie mi. To tylko okres. - skłamała.

- Poczekaj chwilę. Zaraz wracam.

- Proszę nikomu nie mówić - syknęła dziewczyna za odchodzącym nauczycielem.

Krzysiek poszedł do Pani nauczycielki, która prowadziła właśnie rozgrywki z piłki ręcznej.

- Muszę odprowadzić Julkę do domu, weźmiesz za mnie następną godzinę? Mam z 3c, ok?

- Tak jasne - rzuciła do niego, na chwilę wyjmując gwizdek z ust. - Muszę wracać do meczu, przepraszam.

- Dzięki!




Podoba się opowiadanie? Podziel się z innymi!





Anka Szysz

Skrzywdzona - wiele lat temu


Komentarze


Brak komentarzy! Bądź pierwszy:

Twój komentarz






Najczęsciej czytane we wszystkich kategoriach