Pies pani Anny cz. 2
Pozbawiony wszelkiego ubioru przemierzałem drogę ogromnie upokorzony. Różne myśli cisnęły się na głowę. Podniecenie spowodowane spotkaniem mojej nowej pani mieszało się ze strachem. Muszę przyznać, że trochę zdarzało się o niej fantazjować, ale nigdy nie myślałem, że to stanie się naprawdę. Teraz byłem drzwi od tego niesamowicie ciekawego dla mnie momentu. Ślina stawała mi w gardle, a serce biło jak szalone. W końcu na schodach pojawiła się dobrze znana mi sylwetka pani Anny. Wyglądała tak majestatycznie i pewna siebie, że na samą myśl, że mam jej służyć, od razu mi stanął. Pani Anna tylko oceniająco polowała głową i wymierzyła mi w splot słoneczny konkretnego kopniaka. Runąłem bezwładnie na ziemie. Pani Anna nie patrząc na moją reakcję założyła mi obroże i przypięła do niej smycz. Na początku stawiałem opór, ale bardzo szybko okazało się, że na mojej szyi wyładowała elektryczna obroża i każdy sprzeciw będzie „wynagradzany” soczystą dawką prądu. Pani Ania powiedziała, że na normalną obroże muszę sobie zasłużyć. Na razie czeka mnie jeszcze sporo bolesnej nauki, ale stwierdziła, że im szybciej się nauczę, tym lepiej. Będąc na czworakach przytaknąłem a na twarzy pani Anny pojawił się lekki uśmiech. Następnie zaprowadziła mnie do mojego nowego pokoju. Punkt centralny skromnego pomieszczenia stanowiła zamykana na klucz klatka, obok znajdowała się jeszcze skórzana kanapa oraz szafa. W oczy rzucał się brak okien. Wracając do kanapy, znajdował się na niej mój niewolniczy strój, co pani Anna pozwoliła sobie zakomunikować. Składały się na niego: Łańcuszek z wisiorkiem A, klamerki na sutki, pas cnoty, korek analny, skórzane spodnie, stringi, skórzane opaski na ręce i nogi, skórzana maska oraz skórzany top i skórzany pasek do spodni. Do tego zwykle skarpety. Tak odziany miałem za kwadrans zjawić się na audiencji u pani Anny.
Podoba się opowiadanie? Podziel się z innymi!
Komentarze
