Prawie prawiczek cz. 2
Nadszedł dzień spotkania. Strasznie się stresowałam i nie mogłam w nocy spać. Wstałam wcześnie, mąż jeszcze spał. Wzięłam prysznic, podgoliłam cipkę i starannie przystrzygłam swój paseczek. Założyłam wcześniej przygotowaną czerwoną bieliznę i samonośne, czarne pończochy. Szara spódnica przed kolano i kremowa rozpinana bluzka sprawiły, że wyglądałam zwyczajnie, jak co dzień. Mąż wstał z łóżka gdy dopijałam kawę. Tak jak się domyślałam, niczego nie zauważył. Ani mocniejszego makijażu, ani czerwonej szminki, nie wspominając o szpilkach. Wyszłam z domu, jak co dzień do pracy. Jadąc komunikacją miejską, w umówione miejsce, miałam wrażenie, że wszyscy się na mnie patrzą. To uczucie potęgował stres i przyciasne stringi, które mocno czułam, ale nie sprawiały dyskomfortu. Na dodatek, cały czas, zdawało mi się, że zsuwają mi się pończochy choć były na swoim miejscu. Po mniej więcej czterdziestu minutach byłam na miejscu. Damian już na mnie czekał. Ubrany był zwyczajnie, ale schludnie. W ręku trzymał wypchaną torbę na laptopa. Pocałował na powitanie w policzek. Widać było, że denerwuje się tak jak ja.
- Pięknie wyglądasz - powiedział a w jego głosie słychać było stres.
- Dziękuję, chociaż ledwo idę na tych obcasach - próbowałam rozładować napięcie - Nie jestem przyzwyczajona do takich obcasów.
Do przejścia mieliśmy nie więcej niż sto metrów, a dystans ten pokonaliśmy wymieniając drętwe uprzejmości. Wreszcie stanęliśmy pod wejściem. Hotel znajdował się w dość zaniedbanym, starym budynku. Właściwie był to podrzędny motel, z pokojami na godziny. Damian odebrał klucz do pokoju i udaliśmy się na piętro. Pokój nie był duży, stół, dwa krzesła, coś na kształt aneksu kuchennego i podwójne łóżko. Było czysto, a pościel na łóżku była świeża. Damian pomógł mi zdjąć płaszcz. Uśmiechnęłam się i podziękowałam.
- Kupiłem wino, masz ochotę? - Damian przerwał niezręczną ciszę - różowe, półwytrawne, takie jak lubisz.
- O tak, chętnie - ucieszyłam się - poszukam kieliszków.
- Chyba obojgu nam się przyda - zaśmiał się Damian
- Też się stresujesz - spytałam
- Co za pytanie, aż ręce mi się trzęsą - uśmiechnął się, stawiając butelkę na stół.
- No ale pić będziemy że szklanek, kieliszków tu nie mają - zaśmiałam się, podchodząc do stołu.
- Mogą być i szklanki - Damian nalał wino - wypijmy za spotkanie.
Siedzieliśmy przy stole popijając wino, wraz z wypitym alkoholem atmosfera rozluźniła się. Na szczęście, Damian miał tak samo słabą głowę, jak ja. To mnie ośmieliło i zdecydowałam się wykonać pierwszy ruch. Wstałam od stołu, stanęłam na środku pokoju.
- Nie powiedziałeś mi, czy ładnie wyglądam - powiedziałam zalotnie obracając się powoli, by mógł zobaczyć mnie również tyłu.
- Przecież mówiłem, że pięknie - odpał bez namysłu
- Ale byłam w płaszczu - zaśmiałam się
- Bez płaszcza wyglądasz jeszcze piękniej - uśmiechnął się szeroko - nasz świetne nogi i zastanawiam się, czy masz pończochy, czy rajstopy.
- A jak myślisz? - spytałam
- No nie wiem, chłodno dziś - odparł
- Miało być wyzywająco - uśmiechnęłam się
- Więc pończochy? - spytał
- Możesz sprawdzić - odpowiedziałam zachęcająco i oparłam się dłońmi o stół, wypinając lekko tyłek
Damian wstał i stanął za mną, kładąc swoje dłonie na moich biodrach. Poczułam jak ociera się o moje pośladki a jego dłonie wędrują w dół. Palce chwyciły krawędź spódnicy. Powoli podciągnął ją, aż do pośladków.
- Uwielbiam pończochy - szepnął i odwrócił przodem do siebie.
Zaczęliśmy się całować. Rozpinała mu jednocześnie koszulę, a on mocował się z suwakiem mojej spódnicy.
- Poczekaj, rozepnę - szepnęłam, przerywając pocałunek
Damian cofnął się o krok. Rozpiełam suwak i spódnica spadła na podłogę. Po jego minie było widać, że pończochy i prześwitujące majtki zrobiły na nim wrażenie. Jego reakcja, wypity alkohol i cała atmosfera ośmieliły mnie jeszcze bardziej.
- Ściągaj spodnie - powiedziałam, rozpinając guziki bluzki
CDN...
Podoba się opowiadanie? Podziel się z innymi!
Komentarze
Fajne opowiadania pisz dalej sa fajne i bardzo stylowe w sexie
Pisz dalej fajne opowiadania